|
}}
'''Taip, mes mylim šią šalį''' ([[Norvegų kalba|norvegiškai]] „''Ja, vi elsker dette landet''“) yra oficialus '''[[Norvegija|Norvegijos]]''' himnas. Dažnai dar sutrumpintai vadinamas „Taip, mes mylime“ (''Ja, vi elsker''). Melogiją 1864 metais sukūrė Rikard Nordraak, dainos žodžius 1868 parašė kompozitoriaus pusbrolis [[Bjørnstjerne Bjørnson]]. Pirmą karta sugrota [[1864]] m. [[gegužės 14]] dieną, minint Norvedijos konstitucijos priėmimo penkesdešimtmetį. Dažniausiai atliekamas pirmas ir du paskutiniai posmeliai.
== Eilės ==
Ja, vi elsker dette landet,<br />
som det stiger frem,<br />
furet, værbitt over vannet,<br />
med de tusen hjem.<br />
Elsker, elsker det og tenker<br />
på vår far og mor<br />
og den saganatt som senker<br />
drømmer på vår jord.<br />
og den saganatt som senker<br />
senker drømmer på vår jord.
2<br />
Dette landet Harald berget<br />
med sin kjemperad,<br />
dette landet Håkon verget<br />
medens Øyvind kvad;<br />
Olav på det landet malte<br />
korset med sitt blod,<br />
fra dets høye Sverre talte<br />
Roma midt imot.
3<br />
Bønder sine økser brynte<br />
hvor en hær dro frem,<br />
Tordenskiold langs kysten lynte,<br />
så det lystes hjem.<br />
Kvinner selv stod opp og strede<br />
som de vare menn;<br />
andre kunne bare grede,<br />
men det kom igjen!
4<br />
Visstnok var vi ikke mange,<br />
men vi strakk dog til,<br />
da vi prøvdes noen gange,<br />
og det stod på spill;<br />
ti vi heller landet brente<br />
enn det kom til fall;<br />
husker bare hva som hendte<br />
ned på Fredrikshald!
5<br />
Hårde tider har vi døyet,<br />
ble til sist forstøtt;<br />
men i verste nød blåøyet<br />
frihet ble oss født.<br />
Det gav faderkraft å bære<br />
hungersnød og krig,<br />
det gav døden selv sin ære -<br />
og det gav forlik.
6<br />
Fienden sitt våpen kastet,<br />
opp visiret for,<br />
vi med undren mot ham hastet,<br />
ti han var vår bror.<br />
Drevne frem på stand av skammen<br />
gikk vi søderpå;<br />
nu vi står tre brødre sammen,<br />
og skal sådan stå!
7<br />
Norske mann i hus og hytte,<br />
takk din store Gud!<br />
Landet ville han beskytte,<br />
skjønt det mørkt så ut.<br />
Alt hva fedrene har kjempet,<br />
mødrene har grett,<br />
har den Herre stille lempet<br />
så vi vant vår rett.
8<br />
Ja, vi elsker dette landet,<br />
som det stiger frem,<br />
furet, værbitt over vannet,<br />
med de tusen hjem.<br />
Og som fedres kamp har hevet<br />
det av nød til seir,<br />
også vi, når det blir krevet,<br />
for dets fred slår leir.<br />
{{EuropaHimnai}}
| 